Séreignarlífeyrissparnaður, er það góð trygging?

Svona í framhaldi um lífeyrismál frá fyrra bloggi mínu, þar sem ég fékk komment um séreignarlífeyrissparnað, þá vekur það mig til umhugsunar um hvort fólk með þennan "séreignarlífeyrissparnað" hafi lesið smáa letrið í þeim samningum?  Hver er þóknunin sem tekin er árlega af heildarinneigninni?  Það er ekkert smáræði, enda hafa "bankarnir" ekki verið þekktir fyrir það að gera almenningi greiða án þess að græða sjálfir!  Af hverju senda þeir ekki yfirlit um innborganir eins og með aðra reikninga?  Getur verið að það þurfi að fela “þóknunina?

Núna vil ég hvetja ykkur kæru landsmenn finnið samninginn ykkar og lesið smá letrið, hvað er verið að taka af sparnaði ykkar pr.ár?  (og það bara fyrir að vera í sparnaði!)  

Hvert fer sparnaðurinn?  Jú sparnaðurinn er með ýmsar “leiðir” og þar koma nú fermingardrengir enn við sögu, því í þessum sparnaði felst einmitt það að fjárfesta í hlutabréfum!  Og hver velur hlutabréfin?  Er einhver trygging um að eitthvað verði eftir af sparnaðinum þegar að útborgun kemur? Ég er ekki viss um það, enda gamalt folk auðveld bráð, sem þeir treysta að hafi ekki orku í neitt þras þegar að útborgun kemur.

Ég persónulega er hætt þessum séreignarlífeyrissparnaði og er fegin.  En ekki að ég hafi fengið frið frá þessum (sem mig langar að kalla fermingardrengi, allavega margir hverjir yngri en mínir eigin, og ég er ekki hrifin af þessari fermingardrengjastefnuþjóðfélagsins) sem langar að leika sér með aurinn minn! allar mögulegar leiðir hafa verið til að fá mig til að byrja aftur; þetta erfist! þú getur tekið inneignina út við vissan aldur! (sem ég hef góðlátlega látið viðmælendur mína vita að ég ætli ekki að ná)..... og allt þar á milli bara ef þú vilt koma aftur í kongulóarvefinn okkar!!!!!

Frekar ætla ég að lifa á hrísgrjónum og grænum baunum í ellinni (ef ég lifi lengur en ég hef sagt fermingardrengjunum) en að láta fólk útí bæ fá peningana mína til að leika sér með. 

Ég kýs að leika mér með peningana mina sjálf á meðan ég hef orku til.